maandag 30 april 2012

KONINGINNEDAG 2012

Vandaag mijn andere oranje T-shirt aan...
dit keer geen voetbal shirt maar eentje met het nederlandse volkslied achterop, een oranje bloemenslinger om mijn nek op naar het werk om even te helpen met de ochtend koffie.


Na zolang uit de running te zijn geweest en dus ook niet gewerkt te hebben is het altijd leuk om iedereen weer te zien. Het doet me goed dat zelfs de bewoners me missen en vragen wanneer ik nu eindelijk weer eens kom werken!.....Nog niet dus want ik vertrek over een paar dagen van 2 maanden naar NL.

Na de koffie met appeltaart ben ik maar weer naar huis gegaan.....Hopelijk hebben ze nog een gezellige middag voor de boeg maar zo leuk als het vorig jaar was is denk ik moeilijk te evenaren....door het prachtige weer was het buiten de hele dag feest met zoveel hapjes dat er 's avonds nog maar weinig eetlust was voor de broodmaaltijd!

Voor ons vandaag geen oranje bitter en oranje tompouce.....

Andijvie stamppot met uitgebakken spekkies!!!!!!
Mmmmmm misschien nog wel lekkerder.

zondag 29 april 2012

ORANGE DAY MELBOURNE

Vandaag met meneer X naar de CBD geweest om een kijkje te nemen op Queensbridge Square waar Orange Day werd gevierd.

Er waren wat standjes, frikandellen en kroketten 
&
 natuurlijk de tukkers met hun klompendans
We boften met het weer dus iedereen kon zijn of haar oranje T-shirt laten zien....
Opvallend veel voetbal shirts!

zaterdag 28 april 2012

MARKT

Op vrijdag gaat de wekker vroeg af want ik heb afgesproken met Ingrid naar Dandenong market te gaan.
We hebben om 9.15 afgesproken maar ik ben te laat terwijl ik toch vroeg genoeg ben opgestaan.
Reden; de GPS kreeg ik niet aan de gang. Hij (ook al hebben we een vrouwelijke stem) wist het huis wel te vinden maar vertikte het om de route aan te geven. Na wat -op dat moment eindeloos leek- aan en uit zetten van de GPS kreeg ik na 20 minuten de boel aan de gang......Zonder GPS ben ik dus heel ergverloren!

Ingrid opgepikt en op naar de markt.
Iedere keer geniet ik ervan en neem ik mezelf voor er wat vaker groente te kopen....zoveel, zo'n groot aanbod, zo vers en zo goedkoop.....







Eerst de hele markt over, ook weer genoeg kraampjes met kleding, frutsels, sieraden enz enz....een Victoria Market maar dan in het klein...

Bij de hollandse poffertjes kraam een pitstop voor poffertjes en koffie en daarna ons vergapen aan de 20 kg wegende zakken wortels...
Nou als je daar geen goede ogen van krijgt dan weet ik het ook niet!


Nadat ik Ingrid weer thuis af had gezet even door naar mijn werk om te vragen hoelaat Koninginnedag gevierd zou worden op maandag. Ik viel met mijn neus in de oranje ballonnen die ze aan het opbinden waren dus heb maar even een half uurtje meegeholpen. Na mijn vakantie ga ik weer lekker aan het werk want ik mis het wel hoor!

Thuisgekomen wat zitten photoshoppen en alvast het eten voorbereid voor als meneer X thuis zou komen. Om 6 uur nog steeds niemand te zien en mijn telefoontjes gingen rechtstreeks naar zijn antwoordapparaat....Niets voor meneer X die altijd op tijd thuis is en iedere dag toch wel een paar keer naar huis belt als hij de lange rit naar en van huis rijdt.

Eten maar weer uitgezet en met Jazz een extra wandeling over de dijk gemaakt. Ik had gezien dat er een eindje verderop iets gaande was op de rivier en met mijn verrekijker in mijn zak gingen we op onderzoek uit!
Het was ondertussen al donker en aan de andere kant van de rivier waren grote schijnwerpers op de rivier gericht. Een grote hijskraan stond op een planton in de rivier, reddingswerkers op de kade en op bootjes in de rivier....vooral aan de andere kant hadden zich naast de politie de ramptoeristen verzameld met Jazz en mij aan deze kant!

Er werd op dat moment een redelijke grote boot van de bodem gevist.....
Maar het fijne en hoe en wat weet ik er verder niet van.

18.30, nog steeds geen echtgenoot....ik eet mijn maaltje, bel dochter of zij wat van haar vader had gehoord en werd wel een beetje ongerust......
Keek op het internet of er ergens een grote file stond of dat er ergens een ongeluk gebeurd was....belde nog een aantal keren met hetzelfde resultaat het antwoordapparaat.....
Net toen ik probeerde de knop op mijn iPad; zoek mijn iphone (die van meneer X dus) stapte hij binnen om 19.45.....

Telefoon was leeg en de video shoot die ze hadden duurde aardig langer dan verwacht.....

Pffft.....heb je geen kids meer in huis om je zorgen over te maken als ze laat thuis komen krijg je dit!!!!!!

donderdag 26 april 2012

KASSA

 De dag begon met een blauwe lucht maar voordat ik mijn kleren aan had was het alweer grijs!
Het is nu echt Herfst en af en toe gaat de kachel aan om het een beetje behaaglijk te maken.


Vandaag stond een bezoekje aan Jazz's grote vriend op het programma; Andrew the Vet.
Enthousiast als altijd sprong Jazz in de achterbak, niet wetende wat haar boven haar hoofd hing....

We gaan nog steeds naar de dierenarts in onze vorige woonplaats omdat de 'opper-Vet' Jazz goed kent.

Onze viervoeter had het goed door toen ik de auto precies voor de deur van de kliniek kon parkeren....
Staart tussen de benen en trillen als een mietje rietje.

Het eerste wat Jazz doet is uit zichzelf op de weegschaal gaan zitten en dan me heel lief met van die trouwe hondenogen aankijken; "Kijk vrouwtje ik heb het kunstje gedaan....gaan we nu weer naar huis?"

Nee dus, 31.4 Kg!!!!!!!!!!!!!!
weer 1 1/2 kilo aangekomen.....

Dat was dus het eerste wat ik te horen kreeg van de dierenarts.
Veel te zwaar!
Terwijl ik naar de dikke buik van de dierenarts staar die het zelf erg goed zou doen in het programma, The biggest loser, knik ik hem toe. 'Eigenlijk zou U dit tegen mijn man moeten zeggen want die stopt zijn zwarte vriendin vol met hondenkoekjes, varkens oortjes en  dental sticks', sputter ik nog tegen.....

Grr volgende keer gaar Meneer X maar eens op consult naar Andrew.....Kunnen ze het lekker over diƫten hebben.

Volgende euvel: Oren!!!!!

Jawel hoor, weer een oorinfectie..... Specialiteit a la Jazz.
Op mijn ' Geeft U maar weer dezelfde oordruppels die ze altijd krijgt' werd geen gehoor gegeven.....
Welnee een Ear Stain Smear in House test.... Kassa $ 33.99 extra.
Met een: 'Goed nieuws, het is dezelfde yeast infectie als altijd' kwam ie even later weer de behandelkamer in. Met in zijn hand het voor mij ondertussen al zo bekende flesje.

Jazz speelt ondertussen verstoppertje achter en tussen mijn benen maar ze moet ook nog twee jaarlijkse vaccinaties...
G5 (dhppi2bb) a $33.- & Proheart  Sr12  $108.27, voor een 45 kg wegende hond.

Goed, na de totale rekening van $ 267.55 betaald te hebben en het advies dat we eens na moeten denken over het geven van artritis injecties staan we weer buiten.

Van mij krijgt ze een paar stukjes gedroogde lever die ik van de toonbank heb gegrist toen de dierenarts even naar achter was voor het printen van de rekening. Meestal krijgt ze die van hem maar doordat ze af moet vallen schoot dit erbij in......

De rekening zullen we van Jazz haar koekjes en snoepjes toelage aftrekken...
maar of ze het daarmee eens is?????????????

ennuh Meneer X een beetje zuiniger met de koekies he!

woensdag 25 april 2012

ANZAC DAY 2012

Had vanochtend naar de dawn service hier in de buurt willen gaan maar het was zulk akelig, koud en nat weer dat ik besloot te blijven liggen...

Dan maar wat later naar de parade van Chelsey.


LEST WE FORGET


                       ANZAC Day

I saw a kid marchin’ with medals on his chest.
He marched alongside Diggers marching six abreast.
He knew that it was ANZAC Day - he walked along with pride.
He did his best to keep in step with the Diggers by his side.
And when the march was over the kid was rather tired.
A Digger said “Whose medals, son?” to which the kid replied:
“They belong to daddy, but he did not come back.
He died up in New Guinea on a lonely jungle track”.
The kid looked rather sad then and a tear came to his eye.
The Digger said “Don’t cry my son and I will tell you why.
Your daddy marched with us today - all the blooming way.
We Diggers know that he was there - it’s like that on ANZAC Day”.
The kid looked rather puzzled and didn’t understand,
But the Digger went on talking and started to wave his hand.
“For this great land we live in, there’s a price we have to pay
For we all love fun and merriment in this country where we live.
The price was that some soldier his precious life must give.
For you to go to school my lad and worship God at will,
Someone had to pay the price so the Diggers paid the bill.
Your daddy died for us my son - for all things good and true.
I wonder if you understand the things I’ve said to you”.
The kid looked up at the Digger - just for a little while
And with a changed expression, said, with a lovely smile:
“I know my dad marched here today - this is ANZAC Day.
I know he did. I know he did, all the bloomin’ way”.
D. Hunter
(A veteran of Shaggy Ridge with the 2/12 Battalion in WW2)

dinsdag 24 april 2012

REGEN

Het was vanochtend zo donker buiten terwijl de regen met bakken naar beneden kletterde, dat ik maar weinig zin had om mijn bed uit te komen.
Wat een luxe om iedere dag zo lang als je wilt te kunnen blijven liggen....
Geen kids meer in huis, geen werk en Meneer X die 's morgens de hond altijd uit laat !!!!! (en ze waren beide vandaag behoorlijk nat).


Vandaag na het uitslapen het huis maar eens opgeruimd, stof gezogen en gedweild.....
Maakt niet uit hoe vaak je dit doet na een half uur ligt het alweer vol met hondenhaar! Ik mag mezelf gelukkig prijzen dat er binnen ons gezin nooit iemand een allergie had voor vuil of voor een zweverig-zwart-hondenharig-tapijt!

Wat zou trouwens de half waarde tijd van hondenhaar zijn???????

Goed..... het huis is schoon, mijn dagelijkse testjes gedaan (zowel voor de engelse als nederlandse test 100%), mailtjes zijn bijgewerkt, DrawSomething verstuurd en zowel de wasmachine als droger zijn hard voor me aan het werk.....

Lekker tijd om me in mijn boek te verdiepen voor de rest van de middag!


maandag 23 april 2012

MAANDAG

Het weekend zit er weer op.....
.....en de nieuwe week is weer begonnen!

Nog 2 weekjes en ik zit in Nederland.....tis er nog wel erg koud zag ik maar dat mag de pret niet drukken.


Terwijl Etienne zaterdag naar de AFL was met een collega heb ik samen met Marlieke wat paardenbloemen geplukt en gefotografeerd. Met een zaklamp hebben we met licht getekend maar daar moet ik nog maar eens eventjes goed de tijd voor nemen om dat een beetje beter voor elkaar te krijgen. Met de gewone foto een popart maken is gelukkig wel makkelijk te doen!

Zondag kwam ze de auto terug brengen. We hadden een roast klaar staan om in de oven te zetten als ze weer naar huis zou gaan maar ze vroeg wat er zo lekker rook!!!!! '
Als je mee wilt eten zetten we het wel in de oven hoor'......en dat wilde ze wel!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Onze dochter die altijd haar neus optrok voor elk stuk vlees, die rood vlees bloederig noemde schepte nu twee (!!!) plakken roast op met aardappelen en spruiten.

Of ze had hele erge honger of ze is nu ze op zichzelf woont aan het veranderen in een makkelijke eter.
't is in ieder geval een stuk leuker aan tafel zitten met iemand die lekker zit te eten.

vrijdag 20 april 2012

HEEL VEEL PELIKANEN

Om 7.00 gaat er bekend deuntje af naast mijn bed en met een slaperige kop zie ik dat iemand via Skype belt. Een vriendin uit Bedford die waarschijnlijk niet wist dat het hier nog vroeg was. Dit was de eerste keer dat mijn iPad gebruikt werd om om te 'bellen' en nu weten we dat het goed werkt. Gelukkig moest je voor een video gesprek het beeld aanzetten dus dat hebben we maar niet gedaan zo vroeg in de morgen!

Rond het middaguur had ik een lunchafspraak met de Past Parents van St Leonard school, waar Marlieke op zat voordat ze naar Uni ging.  Na een lekkere lunch en weer bijgekletst te zijn weer richting huis via de Beach road waar ik op de heenweg al een heleboel pelikanen op een rotseilandje had zien zitten. Ik had mijn kleine cameraatje meegenomen want ik was van plan een foto vanuit de auto van de regen te maken om morgen op de gezamenlijke weblog zus2zus te zetten....regen was in zon overgegaan maar pelikanen zijn een goed alternatief....

Een paar foto's en een lege batterij!!!!!!
Zo typisch Marianne.....



Ik ga naar huis, laat de hond uit en rij weer terug met mijn telelens en statief...
30 minuten terug en weer 30 minuten heen (of terug hoe je het maar noemen wilt).

De helft van de pelikanen was helaas alweer weg maar er bleven er genoeg over......Gisterenochtend schijnen er 70 geweest te zijn). Er kwamen een heleboel mensen een praatje maken. Een man van de milieu groep van de Bay vroeg wat ik met de foto's deed.....of ik een weblog had of ze op een andere manier publiceerde....Het zal de grote lens geweest zijn dat hij van mij een heel ander beeld had dan dat van een privƩ-plaatjes-schieter.....
De organisatie had een web page en hij was wel geĆÆnteresseerd om er wat betere foto's op te zetten dan hij zelf gemaakt had de vorige dag!
Met een; Stuur me maar een mailtje dan mail ik wel een paar foto's terug was hij heel blij.



Verder nog de nodige gesprekken gehad met allerlei mensen totdat mijn geheugenkaart vol was!!!! Had wel een extra batterij bij me maar was mijn lens-hood en release kabel vergeten!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Leer ik het ooit???????????????


Als laatste kwam er een echtpaar met me praten. Vooral de man was zeer geĆÆnteresseerd in mijn camera...
'What brand is it', vroeg hij terwijl hij aan de voorkant naar het merk keek....
'Ohhhh, a Canon' zei hij een beetje minachtend.
'You Nikon Guys are so against us Canon users', was mijn antwoord...Ja hoor dat had ik goed...inderdaad een Nikon-man.
Maar ja als je eenmaal een merk hebt blijf je er meestal bij....
'Yep for the lenses', was zijn antwoord!

(Op de club zijn er ook al zo'n paar rare Nikon-ik-weet-alles-beter-en-maak-mooiere-foto's leden....)

De man had er gisteren ook gestaan met zijn NIKON camera maar toen was er geen pelikaan te zien....
Misschien houden de vogels meer van Canon fotografen zonder kapsones!

donderdag 19 april 2012

ROOFVOGEL

In het riet aan de achterkant van het huis komt af en toe een roofvogeltje jagen. In de namiddag gaat ie vaak op jacht naar muisjes en ander klein spul. Als een kolibrie hangt ie stil boven het veld en neemt af en toe een duik naar beneden met zijn klauwen klaar om z'n maaltje in de nek te grijpen.

Vanaf het balkon kunnen we 'm goed gadeslaan....Maar als ik mijn zware telelens op statief paraat heb en op een fotomoment sta te wachten is ie in geen wegen of velden te bekennen.

Gisterenmiddag was ik net met Jazz op de dijk en vloog het vogeltje weer eens over het riet in de jachthouding.....Heel dichtbij.......Grrr!!!!!

Ik heb Jazz op de dijk achtergelaten, ze was zo druk aan het snuffelen en ben snel naar huis gelopen om mijn camera op te halen. Ondertussen was Jazz ook alweer bijna thuis en keek me aan met; Nou dit is wel een record korte wandeling....

Vogel natuurlijk weer weg, maar ik besloot niet zo snel op te geven, dus liep wat heen en weer met mijn ogen de lucht aftastend.

Eindelijk daar was ie weer. ...

Hij of zij besloot meteen in de grote eucalyptus boom te gaan zitten tegenover ons huis. En ik stond op de dijk op mijn knopje te drukken. Maar in een groene boom met een hele drukke achtergrond en een lens waarvoor de afstand eigenlijk te ver weg was niet de foto waarop ik hoopte.
Het beest had het wel naar z'n zin en bleef lang zitten....ik ook... Jazz snuffelde gewoon door.

Toen ie wegvloog was ik te laat om dat moment vast te leggen (met andere woorden onscherpe foto's).

Zo heb ik dus een tijdje heen en weer gelopen achter het beest aan totdat ik zag dat ie naar de volgende boom door vloog zo'n 300 meter verderop.


He he....hier kon ik wel een paar minder onscherpe plaatjes maken.
Jazz was er ook bij komen liggen moe van al dat gesnuffel en we zaten te wachten tot ie weer de lucht in zou vliegen.



Op dat moment kwam er een bruine labrador de dijk op met z'n vrouwtje die netjes aangelijnd was. Loslopende Jazz eropaf natuurlijk, (eigen ras en een Charlie look alike) wat het vrouwtje niet leuk vond. Terwijl ik Jazz commandeerde dat ze moest blijven zitten werd de roofvogel door twee meeuwen uit de boom gejaagd en achterna gezeten totdat ie uit mijn gezichtsveld verdwenen was.....
( het valt ons altijd op dat er in de natuur ook zoveel gepest wordt)

We hebben nog gewacht maar toen ik 'm na 15 minuten nog niet terug gevonden had zijn we maar naar huis terug gelopen.

Foto's fotograferen in het bijzijn van een hond is misschien toch niet zo'n goed idee!

woensdag 18 april 2012

GREEK

Om 17.00 uur hadden we gisteren met Marlieke afgesproken voor haar verjaardag. Meneer X zou uit zijn werk komen en ik van huis. Maar omdat haar lab niet door ging was ze vroeger klaar met Uni en had ik wat eerder rond 15.00 afgesproken. Dus zo rond 3-en zaten we aan een stukje door haar zelf gebakken marokon cake, een smootie van kiwi en banaan, pakte ze haar kleine kadootjes uit en nam ze een kijkje in het Time to Tell boek dat ik belooft had in te vullen voor haar 20 ste verjaardag.

Daarna nog even naar het winkelcentra in de buurt geweest om wat rond te kijken. Omdat Marlieke met haar 1.83 altijd zo'n 12 cm boven me uit steekt had ik schoenen met hakjes aangedaan voor een gesprek op gelijk niveau zullen we maar zeggen. Nou loop ik niet zo vaak op die schoenen en daar was mijn kleine teen het ook niet mee eens. Er verscheen al vrij snel een lekkere blaar en nadat we gewisseld hadden van schoenen was het lengte verschil 17 cm!!!!!! Zij op hakken en ik op teenslippers.

Nadat we de info waar Marlieke op uit was over een harde schijf binnen hadden en van andere winkels het interieur hadden gezien maakte we nog een  rondje door IKEA. Daar vonden we de pannenlikker, een thermosfles, een groot kussen en een afgeprijsd kastje waar ze haar TV tje op kan zetten van het verjaardagsgeld van haar Oma en Opa.

Auto volgeladen en terug naar Uni waar meneer X ons al stond op te wachten met ons 'grote' cadeau. Ik had een aantal weken geleden een groot drieluik gekocht (2 meter hoog) en er allerlei foto's van de afgelopen jaren in gestopt. De bedoeling is dat ze de plekken kan verwisselen met eigen foto's van vrienden en vriendinnen.

Na weer drinken en cake gingen we op weg naar Oakley, een buitenstadje met flink veel Grieken en griekse eettentje. In de spits.... en het was een drukke spits, een kapot navigatie systeem en in het donker. Het duurde dan ook een tijdje, veel omwegen en U-turns voordat we de auto op de parkeerplaats neer zette.

Bij het restaurant aangekomen was alles donker!!!!!!

Ikke: 'Hoe kan dat nou, het is dinsdag'......
'O ja, het is geloof ik een griekse feestdag', zei Marlieke....
'Ja, daar hadden ze het op mijn werk ook al over....Greek Easter', aldus meneer X.....

Alles was dus donker, maar gelukkig vonden we in een gezellig zijstraatje nog een aantal tentjes die open waren. 't Eten was lekker al was het niet helemaal de griekse sfeer die we voor ogen hadden.

dinsdag 17 april 2012

20 JAAR

Is het alweer 20 jaar geleden dat we onze jongste op de wereld in zette????

Het lijkt zoveel korter en alle mensen die toen ze aan haar ledikantje stonden hebben allemaal gelijk gehad!
'Geniet ervan want ze zijn zo groot'........

Inderdaad onze baby veranderde al snel in peuter, kleuter, tiener en nu student.

Meteen kickt de gedachte in dat we zelf ook iedere jaar ouder worden want als al je kids boven de 20 zijn ben je zelf ook al een eindje in je levensloop gevorderd.


Vandaag is ze dus 20, geniet van haar studenten leventje, haar vrienden en leuke flat.....
Wij laden straks de cadeautjes in de auto en gaan op 'verjaardag' bij onze jongste telg.
En daarna nemen we haar uit voor een hapje bij de Griek.

Wel leuk dat ze zo dichtbij woont en niet zoals haar zus en broer te ver weg voor een verjaardagsbezoekje!

maandag 16 april 2012

ROME ???????

  • Van de week vroeg Chris of we er samen een paar daagjes tussen uit konden gaan als ik in Nederland ben binnenkort.
    Tuurlijk, met zoon Chris op pad is altijd gezellig!
    Vandaag kreeg ik een hint via Facebook......

    Chris 8 hours ago near Haarlem, Noord Holland
    Mamma: continuiamo la vacanza - per quanto tempo prima che lei indovini dove a? Eccitato!!!
    ·

    • Marianne: Buongiorno Chris, come Stai? Non fa niente quanto ci vuole. In ogni modo Che cosa compri? Arriverderla xxx
      Jeetje ik weet niets meer van de hele kursus van een
      Paar jaar terug!,

      ·

    • Chris: Nouja cursus of niet jij mag niks boeken van 14 tm 17 mei. Paspoort mee!

        ·

    • Marianne: Leuk! Ik kijk er nu al naar uit. En mijn paspoort heb ik zo wie zo nodig om Aussie uit te komen...
       
    • Chris: Ja we hebben hem toch echt nodig ook al zijn er meerdere wegen naar ....

        ·
    •   
      Marianne:O gaaf....ben ik nog nooit geweest
        ·

    • Marianne: Questo e il mio primo viaggo Ć  Italia.
       

    • Marianne: Benissimo

       

    Dat het taaltje Italiaans was wist ik wel en een aantal woorden kon ik nog wel herinneren uit de kursus Italiaans die ik hier in Melbourne heb gedaan voor de lol.
    De juf had nog zo gezegd:' Je moet het wel bijhouden anders ben je alles zo weer kwijt!'
    Ze heeft inderdaad gelijk gehad.....
Maar ik denk dat ik weet waar we naar toe gaan!

zondag 15 april 2012

INDIAN SUMMER

Hoewel het herfst is en het begin en het einde van de dag een beetje fris begint en eindigt is het de afgelopen tijd heerlijk zomers weer.
Het balkon wordt lekker gebruikt om koffie te drinken en te lezen en de tuin beneden is een beetje onderhanden genomen en is bijna 'winterklaar'.



De buurman is de siergrassen helemaal zat en gaat de voortuin en achtertuin onder handen nemen. Vorig weekend zijn alle grassen in zijn achtertuin verwijderd. Het zweet stond hem op de rug want de aarde in de tuinen is niet echt lekker om in te wroeten. Een groene bak hebben ze niet en ze bleven aan het eind van de dag maar maaien en maaien. Toen ik van het balkon schuin naar beneden keek gebruikte hij de maaier als versnipperaar om zo de volle bakken versnipperde grassen over de schutting te kieperen!
Was wel een komisch gezicht.

Omdat ze van plan zijn de voortuin ook te veranderen en vol te kieperen met sierstenen-en keien heeft meneer X vanochtend de paar Bird of paradise planten (die we er vorig jaar in hadden gepland) er maar weer uitgeschept en in potten gezet. Zo hebben de buren alle ruimte voor hun project!

De nieuwe potten staan nu dus op een plekje in de achtertuin, de soort buxus bollen zijn in vorm geknipt, onze familie totempaal is van nieuwe verf voorzien en de kiwi planten zijn via allerlei draden aan de schutting verbonden.

Geloof dat de vooruitzichten voor volgende week nog steeds goed zijn...

We blijven dus nog even genieten!

vrijdag 13 april 2012

VRIJDAG DE 13 de

O jee het is weer vrijdag de dertiende vandaag.....

  1. Alle zwarte katten naar binnen,
  2. hoefijzers aan de muur,
  3. op naar de tuin om klavertjes vier te zoeken,
  4. geen paraplu binnenshuis openen,
  5. voorzichtig met spiegels,
  6. vooral niet onder ladders doorlopen,
  7. geen zout morsen, suiker mag wel als je graag visite hebt......       

 Nog meer dingen waar we rekening mee moeten houden????????


 Mhhhoooeee: Nummer 1 tot 7 neem ik allemaal met een korreltje zout,

Waar ik op hoop is nr 8. Dat vandaag het slachthuis dicht is!

donderdag 12 april 2012

APPS

Iedere avond hou ik nu de maan in de gaten, in het echt en op de iPad. Op de apps staat precies wanneer ie op komt en onder gaat.. Vind het iedere keer ongelofelijk dat je zoveel maanvlekken kan zien en nu zelfs weet hoe ze allemaal heten. Nou ja, als ik dat zou willen staan ze allemaal vermeld in de apps en je leest alle info die erbij hoort.
Wat een mooie techniek toch die dit allemaal mogelijk maakt.


Op dit zelfde technische hoogstandje komen dagelijks een grote hoeveelheid kinderlijke tekeningetjes voorbij. Mensen worden gewoon weer als twee bolletjes getekend met 4 stokjes als ledematen....met dikke lijntjes, dunne streepjes en afhankelijk van de kleur die de ontwerper bezit. Soms met wat hints in tekst.....maar wel heel leuk (en tijdrovend).



woensdag 11 april 2012

OLIJFJES

Op de groenstrook tussen onze huizen staan een aantal olijf boompjes.
Vorig jaar had ik er al eens eentje geplukt om te proeven maar dat is niet echt lekker zo vers van de boom. Een ontzettende bittere smaak die wel even in je mond blijft hangen.

Een aantal dagen later waren alle boompjes geoogst en volgens de dader, een verre buurman, was hij ze aan het inmaken.

Dit jaar hangen ze er weer......een aantal zijn donker gekleurd maar het merendeel is nog steeds groen. Op internet had ik ondertussen al eens gegoogeld hoe de olijven toch aan zo'n lekker smaakje kwamen als je ze per pot bij de winkel koopt.

Heb tijd zat, dus heb ik een handje van de donkere exemplaren geplukt. Het is nog een heel werk om ze goed te krijgen en momenteel zitten ze in een leeg chutney potje te weken in het water. Dit om de bittere smaak kwijt te raken. Een week lang moet iedere dag het water ververst worden voordat ze volgende week in de brine, een zout oplossing mogen voor een maand.
Hierna mogen ze de olie in.....

Geloof niet dat degene die vorig jaar de hele oogst had geplukt het leuk vond dat de paar donkere olijfjes geplukt waren.....Alle boompjes zijn nu kaal, het merendeel nog groen.....die hebben nog meer voorbereiding nodig.

Na mijn vakantie zal ik erachter komen of al dit werk voor eetbare olijfjes zal leiden.




Gisteren weer naar fotoclub geweest, was gezellig om weer wat mensen terug te zien en ook leuk om te horen dat ze je gemist hadden.
Weer een hoop geleerd maar ja dat doe ik iedere keer......vaak ben ik het over een aantal weken weer vergeten want ik ben nou eenmaal niet iemand die alleen op techniek haar plaatjes schiet.

Klik, klik, klik, klik....delete, delete, delete.... (toch weer eentje over.....)


dinsdag 10 april 2012

DINSDAG


Na regen komt zonneschijn en al is het nog niet zo warm als vorige week we gaan de goede kant weer op.
Meneer X is weer aan het werk, Marlieke heeft een weekje de auto dus ik ben een beetje thuis aan het rommelen.
De was is gedaan, de afwasmachine uitgehaald en het bed rechtgetrokken. Het huishouden van 2 empty nesters is niet een dag vullend programma!

Vanavond voor het eerst weer eens naar fotoclub, een workshop dus dat is meestal wel leerzaam. Ben voor mijn gevoel ook al wel heel lang niet geweest en kan straks weer heel lang niet als ik naar Nederland vertrek.



maandag 9 april 2012

MMMMMMM.....

Nog even doorsnoepen en ie is op.......


en dan een tijdje geen chocolade meer!!!!!

TWEEDE PAASDAG ?

De paasdagen zitten er weer op. Tweede Paasdag kennen ze hier niet dus niets geen uitje naar de woonboulevard...de normale winkels zijn gewoon weer open!

Net wat boodschappen en brood ingeslagen en door het regenachtige snert-weer maar wat ingrediƫnten voor een pan erwtensoep gekocht. Wat kan je soms opeens zin hebben in een hollands gerecht. De winkel had geen rookworst dus proberen we het maar met chorizo....wie weet is dat wel heel lekker.


Jazz heeft ons vannacht verbaasd; of ze kan lezen of ze kan gedachten lezen. Ze had netjes gekotst op de tegels in de keuken....ruimt een stuk makkelijker op. Ze is nog steeds schijnbaar niet erg lekker al is daar overdag, naast het feit dat ze geen trek in eten heeft ( hondenkoekjes gaan er wel in), niet veel van te merken.
Ze is vrolijk, kan kwispelen alsof haar staart de wieken van een helikopter zijn en ze in het proces van opstijgen is.



zondag 8 april 2012

PASEN

De dag begint vroeg....

Om 5.49 zei meneer X ik geloof dat de hond aan het kotsen is en als een volleerd team zijn we binnen een minuut met 'soeplepel en emmer sop' in de weer! Om 5.50 staan we kots van de vloerbedekking te verwijderen.

Na al die jaren is Jazz nog steeds hardleers en vertikt het om op de keukentegels te kotsen....waarom ook als het ook op de vloerbedekking kan. En keuze hebt uit zoveel verschillende plekken.....Naast de bank, naast de mand, naast de stoel, voor de trap, achter de krantenbak.....

De kids wisten vroeger wel beter....in de plee, de wasbak (dat werd stukjes kots vissen), een emmer, op de badkamertegels, in bed ......maar nooit op de vloerbedekking. Zouden ze deze traditie voortzetten???

Toen de kinderen klein waren hoorde ik ieder zuchtje, iedere kreet, huiltje, jammer of gedrein. Als eerste stond ik altijd naast de kinderbedjes midden in de nacht terwijl echtgenoot zich van geen kind bewust was.

Sinds iedereen het huis uit is slaap ik slechter in maar als ik slaap slaap ik. Lig niet wakker of iedereen veilig thuis is, of iemand zich niet zal verslapen enz enz.....
Meneer X daarin tegen hoort 's nachts opeens alles, is er een buurtruzie op straat, stormt het, komen de overburen laat thuis van een feestje, bliksem en onweer.....kotsende hond!!!!!!

Gelukkig maar anders had de vloerbedekking er al helemaal niet meer uitgezien met bruine bijtende kotsvlekken.

Als meneer X terug komt van de ochtend wandeling en Jazz zich weer met enthousiasme op haar bak voer stort vraag ik of hij een gebakken eitje op een boterham wil. Maak ik normaal nooit maar dacht het is Pasen dus laten we eens een echt eitje eten ipv alle chocolade eitjes die al voor de paasdagen op waren..... 'Lekker', aldus meneer X, 'is er nog brood dan'?
Nee dus....de vriezer is leeg!

Nou laat ik dan maar helemaal culinair uitpakken....

een uurtje later hebben we een soort zelfgebakken paasbrood met rozijnen en dadels
                                                 (hier een onbekende traditie)


Smaakt best lekker.....

zaterdag 7 april 2012

PAASZATERDAG

Met z'n allen in de file richting.........

Redhill!

We zouden vandaag een bezoekje gaan brengen aan de Craft Market in Redhill.... Maar na eerst  ruim 4 km in de file te hebben gestaan voor de afslag naar het dorp, daarna de enorme parkeerplaats volgepakt met auto's en de enorme mensen massa op de markt zelf gezien te hebben ontging ons de moed en zijn we maar voorbij gereden..

Ietsje teveel mensen naar onze mening.....


Gelukkig doet Jazz het goed vandaag...ze speelt, eet en drinkt weer als vanouds!
Als het koffie apparaat aangaat zit ze alweer klaar met haar bal voor de honden-koekjes-kast....

vrijdag 6 april 2012

GOEDE VRIJDAG 2012

Het lijkt erop dat we een herhaling van Goede Vrijdag 2011 krijgen...

Jazz is ziek!


Het begon net als een jaar geleden al viel goede vrijdag natuurlijk niet op precies dezelfde datum....
Jazz kon niet lopen en probeerde zich voort te slepen over de vloer. Haar hele lichaam trilde als een rietje.

We hebben haar onder warme handdoeken gelegd en een heat pack gegeven..
De dierenarts is op Paas reces en van het dieren hospital herinnerde we ons dat ze op pijn medicatie ging. Pillen en spuiten!
We hebben haar voltaren gegeven wat even een opleving gaf die we meteen benut hebben om haar te laten plassen op het veld....In de tuin hebben we geen gras en op de groenstrook voor het huis plast ze nooit dus de enige manier voor een plas is helemaal naar het veld. Dit keer kan ik haar niet mee tillen omdat dat nog steeds niet slim is na mijn OK en meneer X had grote moeite om Jazz naar beneden te tillen in zijn uppie....(teveel koekies body).

Ze loopt nu af en toe een aantal passen en gaat dan weer in haar mand, haar bed of op de tegels liggen. Eten deed ze ook niet maar het beetje rijst wat voor haar gekookt werd is erin gegaan...evenals een paar hondenbrokjes.
We blijven nu maar een beetje buiten in de tuin om haar gezelschap te houden....

donderdag 5 april 2012

DONDERDAG

Vanochtend wezen shopen met een vriendin en haar kids en toen ik thuis kwam zat Jazz alweer bij de garage deur om me te begroeten. Met van die bruine lieve oogjes zoals alleen een hond, met al haar honde-trouwheid je aan kan kijken....

Snel wat gedronken en met Jazz en tijdschrift naar het strand gereden.....


Het is 1 april geweest en de honden mogen weer het strand op!
Jazz vond het als altijd een groot feest. Het begon al goed toen ze bij het uit de auto springen meteen tussen de paardenvijgen landde van de paarden die iedere ochtend het strand op gaan om te zwemmen....wat honden hier toch zo onweerstaanbaar aan vinden is me een raadsel.
We vonden een deksel die mooi als frisbee gebruikt kon worden en waar ze een aantal keren diep voor de zee in moest zwemmen.
Daarna werd er nog wat kuilen gegraven, gesnuffeld tussen het zeewier en ten slotte kwam ze naast me liggen op de handdoek.

Herfst, 27 graden....de zomer geeft niet op!!!!!!

dinsdag 3 april 2012

NIEUWE BUREN

Weer een mooie herfstdag vandaag.


Sinds een paar dagen hebben we weer nieuwe buren.

Dit keer een gescheiden moeder met haar twee kinderen. Een tiener meisje en een jochie van een jaartje of 8 9....Moeilijk in te schatten als je zelf niet meer in het kleine grut zit. Van de week kwamen er al 2 verhuiswagens voor rijden die al hun spullen mooi naar binnen sjouwden en eergisteren werden er nog twee grote (!) hondenhokken in de tuin gezet.
Het is ongelofelijk hoeveel honden er een huurhuis met een verbod op huisdieren worden binnen 'gesmokkeld'. De drie verschillende huurders die we de afgelopen tijd hebben gehad hadden welgeteld 7 beesten!

Gisterenavond was het zover en zagen we onze nieuwe buurt-viervoeters.....Angel, een Jazz look alike en een husky waarvan de naam me even ontschoten is. Ze waren een beetje onwennig en zoals zoveel honden hier in Australiƫ moeten ze buiten wonen....een beetje zielig gehuil en af en toe een blaf. Vanochtend werd de buurvrouw uit bed gebeld door een aantal wandelaars. Er hing een half hondenlijf onder de schutting door. Ze waren lekker aan het graven geweest en de ontsnapping was bijna voltooid......

Vandaag is de tweede dag voor de honden. Ze gedragen zich opperbest en blaffen gelukkig weinig. Zelfs niet naar alle wandelaars en fietsers die de hele dag over de dijk lopen/fietsen/trimmen.

OK van ons mogen ze blijven!

maandag 2 april 2012

NIEUWE BLOG

Samen met mijn zusje Jet hebben we vanaf vandaag een gezamelijke fotoblog waar we hopelijk iedere dag om de beurt een foto plaatsen.




SOS HELP ME

Begin jaren tachtig kochten we onze eerste computer.
De commodore 64, een van de eerste computers voor mijn gevoel, of misschien meer; een van de eerste betaalbare computers.
Een grijs gevalletje met een printer die met veel kabaal regel na regel afratelde......
Meneer X zat er uren achter, de kunst was dat je er zelf programmaatjes voor moest schrijven. Hiervoor zat hij regelmatig met een nieuw idee 's nachts te schrijven. In plaats van CD tjes werd er met floppy's gewerkt en op dit moment is het een raadsel of ik ook wat met deze computer heb gedaan !!!!!

Zonder internet was het denk ik voor mij meer een soort luxe type machine.....

Maar goed, toen we getrouwd waren en in Leusden woonden een paar jaar later ben ik maar op cursus gegaan.
Een oude wiskunde leraar probeerde ons programma's te leren schrijven....Niets voor mij....wiskunde is zo wie zo al niet mijn pakkie an.  Ik was meer op het niveau; waar zit de aan en uit knop en wat kan ik zo allemaal op een computer doen.

De volgende cursus was in Engeland toen we al een betere computer hadden en internet net op de markt was. Deze cursus, gegeven op school met andere moeders ging meer over de aan en uit knop en hoe ie schoon gepoetst moest worden.....en dit niveau was ik al voorbij....dus weer een waardeloze cursus!

Er volgde er nog een paar maar deze hadden met fotografie te maken en hier leerde ik een hoop van.

Vandaag de dag kan ik me geen leven meer voorstellen zonder computer, iPad en internet.

De meeste dingen leerde ik van Meneer X en mijn kids brachten me alle nieuwe snufjes bij.....Al loop ik nog regelmatig vast en heb ik hulp nodig.

Zo ook gisteren, ik had wat muziek op mijn computer gezet die ik graag op mijn iPad wilde hebben. Heel moeilijk probeerde ik dit met dropbox te doen maar helaas kwam ik er niet uit, meneer X trouwens ook niet. Dus toen Marlieke de auto terug kwam brengen werd ze met een stukje taart (van Baby) en een glaasje lemon lime & bitter voor de computer gezet.
We waren helemaal verkeerd bezig.......hier hebben we iTunes voor..... aldus onze expert!

Marlieke had het na even sleutelen voor elkaar en als dank heb ik haar niet op de bus gezet maar met de auto naar Uni terug gebracht.
's Avonds toen ik even het dagelijkse tekenspel wilde doen zag ik tot mijn schrik dat het beeldscherm van mijn iPad wel heel erg akelig leeg was....alle apps verdwenen, mijn goed gevulde boekenkast....helemaal leeg!

Een voor een alle apps er weer opgezet en gelukkig stonden mijn boeken nog op mijn gewone computer.

Pfffftttt was dat ff schrikken.


We hebben trouwens een nieuwe gratis apps op onze telefoon gezet.
SOS Help me, als je in nood bent kan je op de knop drukken en gaat er een mailtje naar degene die je hebt genomineerd. Het mooie is dat ie precies de plek + adres aangeeft waar je op dat moment bent. Als je de knop per ongeluk in drukt is het ook geen probleem want het geeft een herrie tot je em uit zet....en zo kan je je fout herstellen met een ander berichtje.

Marlieke had ook nog een mooi verhaal: er schijnt ook een apps te zijn die je op je computer kan zetten. Als je laptop gestolen wordt kan je die activeren en zie je met je webcam wie hem heeft. Geloof dat iemand uit haar flat dit had en ze keek de dievegge recht in haar gezicht en zag hoe ze haar home screen aan het veranderen was. Door een GPS systeem wist ze precies de locatie waar haar computer was en dit heeft ze door gegeven aan de politie...
Moet er alleen nog achter zien te komen hoe deze app heet...

Wat de techniek van tegenwoordig niet allemaal kan!!!!!



zondag 1 april 2012

20 JAAR

Vandaag is baby jarig , het konijnenknuffel van Marlieke die ze voor haar geboorte kreeg van onze oude buurtjes uit Leusden.

Omdat ze ouder moest zijn dan haarzelf heeft ze jaren geleden 1 april uit gekozen voor haar knuffel-verjaardag.


Baby die overal mee naar toe moest. Die zorgde dat ze iedere avond in slaap viel, Marlieke met haar duim in haar mond, de oren van baby rond haar vinger gewikkeld tegen haar neus aan.

Ze verhuisde samen met Marlieke mee van Raamsdonksveer via Maastricht en Bedford naar Melbourne. Ze ging mee op vakantie; waar we ook naartoe gingen, niet in de koffer maar in de handbagage zodat af en toe even aan haar zachte oren gevoeld kon worden....

Er werd zoveel met haar geknuffeld dat haar lijfje begon te scheuren en de gaten niet meer door 'Oma' (dat ben ik dus want zij was de Mama) gestopt konden worden. Met een roze stofje werd geprobeerd een nieuw lijfje te naaien maar al snel ging de vulling zakken en zag haar lijfje er maar vreemd uit.

Omdat mijn moeder in die tijd poppenkleertjes aan het breien was voor de mijn nichtje Femmy werd aan Opoe (ja Mam, zo heet de moeder van Oma ) gevraagd een truitje voor Baby te breien.....

Baby met haar oortjes die alleen bestaan uit een paar draadjes.....dat mochten we niet hardop zeggen want Baby kon ook alles horen....haar neusje is doorschijnend, haar oogjes na een 'Jazz attack' een beetje beholpen terug genaaid....

Een aantal jaar geleden verhuisde Baby naar een plekje in de kledingkast van Marlieke. Maar voor vandaag mag ze er even uit.

Baby, het knuffeltje van onze jongste dochter, twintig jaar oud...
Ook knuffels worden soms oud
Waar blijft de tijd!!!!!!!!!!!!!!!