VRIJ

Voor de eerste keer heb ik geplande diensten en een training afgezegd. Ik was zo moe dat ik mezelf maar eens een beetje rust moet gunnen vond ik zelf. Na mijn 'grote vakantie' naar Nederland heb ik zo'n 66 van de 100 dagen gewerkt en dat is toch ietsje meer dan full time. Het werk opzich is nog steeds leuk maar ik was nu wel weer eens toe aan een paar dagen echt vrij! De laatste tijd was het steeds een enkel dagje af gevolgd door weer een of meerdere dagen werk.

Ben nu dus lekker vrij....tot volgende week dinsdag!

Wauw....om dit te vieren ben ik de stad in geweest. Marlieke moest om 11.00 uur op haar werk zijn en nu Etienne iedere dag weer de auto nodig heeft voor zijn werk plannen we de auto in. Heb haar dus afgezet en ben naar Southland gereden om eens lekker geld uit te geven.
De kerstversieringen kwamen op me af toen ik door de automatische deuren van de warenhuizen naar binnen ging. Kerstbomen in alle mogelijke kleurtjes, ballen, kransen en twee heuse kerstmannen die met rijen wachtende kleuters op de foto moesten.
Heb eerst mijn kadobon van het werk (100.- dollar waarvan ik al een kado voor ET's verjaardag had gekocht) opgemaakt aan een zonnehoed, lipstick en oogschaduw-want daar kreeg je een leuk zakje andere producten bij als aktie en ik ben errug vatbaar voor akties. Daarna een thermosfles gekocht die kapot gevallen was vorige zomer en een nieuwe citruspers. Van de oude (net nieuwe) had ik het opzetstuk waarschijnlijk met de sinasappelschillen de vuilnisbak in gegooid.....

Daarna nog 2 leuke hempjes voor een paar dollar kunnen scooren, een nieuwe haarbostel die ik waarschijnlijk bij Chris heb laten liggen en nog wat kleine spulletjes in een nieuwe dumpzaak.
O ja en nog een nieuwe bril. Ondanks de tegemoedkoming van de verzekering toch altijd nog een hele uitgave.

Daarna was ik 20 minuten voordat Marlieke klaar was op haar werk klaar en besloot haar op te halen zodat ze niet de trein terug hoefde te nemen. Het was aardig druk op de Nepean Highway, een weg die ik normaal probeer te mijden omdat het een aaneen gesloten rij van verkeer is die van stoplicht naar stoplicht rijden. Links en rechts word je ingehaald door vrachtwagens waardoor het verkeer heel onoverzichtelijk wordt. De vrachtwagen naast me vervoerde van die mobiele toiletten die of op de bouw of bij evenementen gebruikt worden. De deur van de bestuurder was versierd met een foto. De onderkant van een man die met zijn blote gat op een plee zat en door het raam zag je dus de kop en bovenlijf van de bestuurder zitten. Oooh ik hoop dat die man geen tienerdochters heeft want hoe kan je een tiener meer in verlegenheid brengen dan zo'n afbeelding. Kijk dat je vader vroeger zwangerschaps testen verkocht is al erg maar dit!!!!!!!!!!!!!! is nog erger.....

Zet de auto voor Marlieke haar werk. Stap maar uit want een stuk blik wordt aardig warm als de zon erop staat. Bekijk op mijn gemak alle plaquettes die aan de gevel hangen voor alle oorlogs veteranen en wacht.

en wacht.....

en ga iets over 2-en maar even naar binnen om te vragen of er misschien ook een achteruitgang is.....

Ja dus.....

Nee Marlieke (who???? oja Molly zoals ze zich op haar werk laat noemen) is al weg.

Een collegaatje had haar een lift gegeven.

Sh *t en ik heb weer eens geen telefoon bij me. Op weg naar huis dus. Rij parallel aan de trein dus als ik bij het station Bonbeach ben waar we haar altijd ophalen wacht ik of ik haar eruit zie komen. Nee dus, dan door naar het begin van de brug want als ze me niet kan bereiken is dit korter lopen naar huis. Daar sta ik dus weer te wachten tot ik treinreizigers de brug over zie lopen...hier zit ze ook niet bij. Dan maar naar huis om een telefoontje af te wachten.

Daar zit ze dan, op het bankje voor het huis...

We hebben waarschijnlijk bijna achter elkaar aan gereden!