SBS RADIO

Om 7 uur gaat de wekker en die is al een hele tijd niet meer afgegaan. Om 7.15 sta ik naast mijn bed en ook dat is al heel lang geleden...... zo vroeg uit de veren.

Om 8.15 zit ik in de trein die me naar de CBD brengt. Het was nog even zoeken naar een parkeerplaatsje voor de auto maar gelukkig had ik wel een zitplaatje in de trein.
In de ochtendspits kan je maar beter zover mogelijk van het stadscentrum vandaan wonen....dan heb je tenminste nog plek om te zitten.
De trein stroomt al snel helemaal vol met zakenmensen en schoolkids die de trein naar werk en school nemen. Denk dat alle anderen mensen die in de stad moeten zijn zo slim zijn om een paar treinen later nemen! Als sardientjes zaten we in het blik wat trein heet. De meeste met hun ipod in hun oren luisterend naar muziek of spelletjes spelend.

Om 9.45 ben ik in het SBS gebouw en zie ik de persoon die bij de stem van Josine hoort.
Ik wordt op me gemak gesteld al denk ik nog wel; wat doe ik hier eigenlijk....ikke die als je me naast een ander stil persoon zit rustig 13 uur lang zonder een woord te wisselen van Melbourne naar Singapore kan reizen....

Josine heeft een heel aangename radio-stem die ik een beetje op die van Hanneke Groenteman vind lijken (iemand waarvan zij nog nooit gehoord heeft) en ik hoop maar dat ik niet ga stotteren of dicht klap en alleen maar ja en nee zeg!

Maar het uur vliegt voorbij en nadien krijg ik nog een rondleiding door het gebouw en wordt ik uitgenodigd voor een kopje koffie in een cafeetje om de hoek en kletsen we nog even verder.

Op de terugweg in de trein komt er een oud mannetje tegenover me zitten die meteen op zijn praatstoel kruipt. Een beetje half geschoren met uit elke neus een flinke bos grijze haren, 2 voortanden die al een tijdje niet echt gepoetst zijn en een sleutel aan een touwtje om zijn nek. Hij zegt gedag en hoort natuurlijk aan mijn accent dat ik geen echte australier ben. Waar ik dan wel vandaan kwam en of het in Holland net zo slecht ging als in Griekenland, Spanje en Italie. Hij was zo moeilijk te verstaan en af en toe zei ik maar om niet na iedere vraag, excuse me te zeggen maar jaja....... maar aan zijn gezicht zag ik dat het meer nee nee moest zijn.
...maar hij gaf niet op....de ene vraag na de andere werd op me afgevuurd.

Hij had een goede geweest voor het radio interview......met groot gemak had hij het hele uur voorgekletst....jammer dat hij een beetje moeilijk te verstaan was!

 voor wie een samenvatting van het interview wil horen is hier de link.

 http://www.sbs.com.au/yourlanguage/dutch/highlight/page/id/208151/t/Marianne-Velthuis-Pennarts-Time-to-Tellhttp://www.sbs.com.au/yourlanguage/dutch/highlight/page/id/208151/t/Marianne-Velthuis-Pennarts-Time-to-Tell