Gisterochtend mocht ik het ziekenhuis weer verlaten en kwam meneer X me weer ophalen om naar huis te gaan. Nog even bleek mijn lichaam me tegen te werken en reed hij na 2 uur wachten maar door naar zijn meeting maar kwam gelukkig terug om me 's middags mee te nemen.
Het verblijf in het privé ziekenhuis was prima. Ik had een twee tweepersoonskamer en alleen de tweede dag lag er iemand naast me die een dag-behandeling onderging. Van de operatie merk je gelukkig niets en nadat ik 's avonds eindelijk eens goed wakker was zonder dat mijn ogen weer wegdraaide in een roes had ik geen pijn. Ieder uur word je dan wakker gemaakt voor je observaties en iedere keer de vraag: 'heb je pijn? zal ik je wat morfine geven'......En iedere keer het verbaasde gezicht van de verpleegkundige dat ik geen pijn had!
(Was alsof ik terug was in de verloskamers met de geboorte van Marlieke....geen wee heb ik gevoeld en aan het apparaat dat de weeën registreerde en mijn dochters hartslag zag ik pas dat ik midden in een wee zat!)
De enige 'pijn' was een migraine aanval maar die voelde ik aankomen en met medicatie werd die snel de kop ingedrukt.
Het eten was prima, mijn boek was spannend en de tv had een groot aantal zenders meer dan we thuis gewend waren....
Nu dus weer thuis
in mijn eigen bed
onder mijn eigen douch
met een lading van 3 verschillende antibiotica's (verklaring voor deze hoeveelheid van manlief was dat de chirurg misschien niet goed zijn handen wast) en zware pijnstillers die de la in gaan voor meer pijnlijkere aandoeningen in de toekomst.
Hou mijn nachthemd maar aan vandaag....anders ben ik bang dat ik met het lekkere weer op de fiets spring en ga zwemmen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je een reactie achter wil laten.
Klik op pijtje en kies voor Naam/URL.
vul je naam in en URL als je een weblog hebt.
Klik op doorgaan.
Klik daarna op reactie plaatsen
Dank je wel.....