WARM

Begint al een beetje moeilijk te worden het niets doen......en ik ben nog maar in mijn 4 de dag!

Hoe heerlijk lijkt het om als je erg druk bent je helemaal terug te kunnen trekken en alles om je heen te laten staan....om de hele dag in bed te kunnen blijven liggen...om een voornemen te hebben om iedere dag een boek uit te kunnen lezen...in niet koken, niet opruimen en bovenal geen boodschappen doen.

Vorige week op mijn werk zei een dochter van een collega tegen een bewoonster die in een elektrische rolstoel zit: 'Later als ik 30 of 40 ben wil ik ook zo'n ding', wijzend naar de rolstoel.....'Dan hoef ik niet meer te lopen en rij ik overal moeiteloos naartoe'. Mijn mond viel een beetje open van verbazing over hoe een kind de wereld van een 'gehandicapt' persoontje ziet. De bewoonster probeerde uit te leggen dat ze er alles voor over had om gewoon op twee benen door het leven te kunnen stappen maar het meisje was niet van haar stelling af te stappen....

.....Op dit moment voel ik me net als deze bewoonster en het genot van het niets doen is al een beetje veranderd in; hoe snel zijn deze weken over voordat ik alles weer zelf kan doen, niet afhankelijk van iemand meer ben, mijn zelfstandigheid en vrijheid weer terug heb!

Gelukkig weet ik dat ik 'alles' aan het einde van de rit weer terug heb, dat mijn kwaaltje verleden tijd zal zijn, dat ik overal weer zelf op af kan stappen, alles weer kan ondernemen en met mijn doorzettingsvermogen weer alles aankan.....

Vandaag een warme dag....midden 30 en de airco loeit door de bovenverdieping. Etienne heeft net wat sathee'tjes op de BBQ gelegd en is nu met Gerard, (een hollandse vriend die ons een bezoekje brengt) naar de AFL in Melbourne.  Dit keer prima dat ik niet mee moet mag kan.....Laat ze maar lekker samen als mannen onder elkaar naar al die andere sportieve zwetende gespierde mannen kijken......

 Ik ga nog even 'lekker' bank-hangen voor de TV en mijn nieuw gekregen boek, the Help, gaat bovenop mijn stapel nog-te-lezen-boeken!