BONBEACH....

Wat wonen we toch eigenlijk in een heerlijk stukje van het paradijs.....

Wakker worden met het getjierp van vogeltjes in een stille straat waarin alleen de wijkbewoners wat te zoeken hebben.
Als ik met Jazz over de dijk loop schijnt het zonnetje er alweer op los en belooft het weer een mooie dag te worden.
Ik groet de mensen, die met hun golf-kinderwagens op weg zijn naar de golf couse waar onze wijk op gebouwd is.
In plaats van verkeer horen we hier de motoren van de kleine plezier bootjes die op weg van-of naar de Bay zijn. Een collegaatje, die aan de andere kant van de rivier woont vertelde dat ze af en toe de boot nemen naar de stad om lekker uit eten te gaan...of soms fish & chips met de boot halen en dan naar de Zee varen om het daar op te eten bij zonsondergang.....(aan de andere kant van de rivier liggen de duurdere woningen met hun eigen aanlegplaats voor boten).
Als ik 's avonds laat uit het werk kom en ik zie de boot eigenaren met hun boot trailers over de weg rijden weet ik dat ik bijna weer thuis ben.
Ons heerlijke huis met uitzicht over de rivier.
Aan het einde van de dijk ligt een hagelwit strand met een azuur blauwe zee.....(als het niet teveel geregend heeft).
De pelikanen en schreeuwende kakatoes die over ons huis vliegen, de kleurrijke lorikietjes die in de palmbomen naar besjes pikken...

Het enige wat er nog aan ontbreekt is onze familie....als die hier zouden wonen zou het perfect zijn!

Maar helaas is dit niet zo......